‘Bu bahsettiğin, şu dünya var ya... Sen şu dünyayı seviyorsun... Güzelliği yaralı bir hayvanı öldürür gibi öldürmek zorunda bırakıldığımız dünyayı. Hissetmemizin, düşünmemizin, konuşmamızın bizim kolaylıkla infaz edilmemize sebep verebileceği dünyayı.’

‘Masallar çocuklar içindir, imparatorluk nöbetçileri için değil.’

Yüce Babür İmparatoru Şah Cihan canından çok sevdiği eşi Mümtaz Mahal’in ölümü üzerine eşi benzeri görülmemiş bir anıt mezar yaptırmaya karar verir. Cennetin yeryüzündeki tasviri olması planlanan bu anıt mezar tarihin en görkemli mimari eseri olacaktır.

İnşası bitmeden kimsenin görmemesi için, fetva çıkarılıp, büyük duvarlar ardına gizlenen Tac Mahal, imparatorluğun iki nöbetçisi olan Babür ve Hümayun tarafından korunmaktadır.
Tac Mahal’in dünyaya ilanından az biraz önce, Babür ve Hümayun meraklarına yenik düşüp, yüzlerini Tac Mahal’e döner…

‘İmparatora ölüm, yaşasın güzellik.’