-Birinin her şeyi olmak istemek. Onun ışığını çalmak değil de, karanlığına ortak olup ona yeniden renkler vermeyi düşlemek. Dört koskoca yıl sonra-
-Hayatı tekrar merak etti Fantine. Kozeti alıp gitmek istedi onunla.
-Kimdi o?
-Jan Valjan…Anasını satayım kaldı mı onun gibi adamlar?
-Vardı eskiden. Fedakarlığı ve minnet duygusunu taşıyan insanlar vardı, inanırdım. Pansiyonun karşısındaki adam gibi… Eskiden mekanlar vardı, doku vardı, değişik bir neşe vardı bir yerlerde.
Şimdi hiçbiri yok.